1 czerwca 2011 roku Małopolska pożegnała swojego pierwszego marszałka województwa. Uroczystości pogrzebowe rozpoczęła msza św. w bazylice Mariackiej. Po mszy trumna z ciałem Marka Nawary została przewieziona na cmentarz Rakowicki. Uroczystości pogrzebowe miały charakter prywatny, ale w ostatniej drodze marszałkowi towarzyszyli przedstawiciele samorządów, instytucji, uczelni i urzędów z całej Polski.
Marek Nawara spoczął w Alei Zasłużonych na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. W roku 2014, tuż przed Świętem Zmarłych stanął w tym miejscu pomnik nagrobny śp. Marka Nawary projektu Aleksandra Śliwy, profesora krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Rzeźbę pomnika stanowi połączenie ciemnozielonego granitu z białym kryształem górskim, a jej ozdobą jest niewielki krucyfiks i plakietka z odlewem uśmiechniętej twarzy Marka Nawary.
Cmentarz Rakowicki to najbardziej znana nekropolia w Krakowie. Cmentarz, otwarty w styczniu 1803 r., zajmuje 42 ha. Jest tu ponad 75 tys. grobów. Nazwa „Rakowicki” pojawiła się w XIX w. i pochodzi od drogi, która wiodła z centrum starego Krakowa w kierunku wsi Rakowice. Obecna Aleja Zasłużonych znajduje się w części przyłączonej do starego cmentarza w latach 30. XX wieku. Pierwsze pochówki miały tu miejsce w latach 50. Później kwatera została poszerzona o długą aleję, przy której zaczęły pojawiać się groby zasłużonych dla miasta artystów, polityków i naukowców. Spoczywają tu malarze: Czesław Rzepiński, Jonasz Stern, Jerzy Panek, Włodzimierz Kunz, aktorzy: Eugeniusz Fulde, Stanisława Zawiszanka, Jerzy Bińczycki, Barbara Kwiatkowska-Lass. Twórca Piwnicy Pod Baranami Piotr Skrzynecki, pianistka Halina Czerny-Stefańska, pianista Jan Hoffman i artystka Operetki Krakowskiej Iwona Borowicka, pisarz Jerzy Broszkiewicz, poeta Tadeusz Śliwiak, pisarz i tłumacz Maciej Słomczyński, fotografik Paweł Bielec i kapelan w II Korpusie Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, uczestnik bitwy pod Monte Cassino dominikanin o. Adam Studziński, czy wybitny neurobiolog prof. Jerzy Vetulani. W Alei zasłużonych pochowano ofiary katastrofy lotniczej pod Smoleńskiem: prezesa IPN Janusza Kurtykę, posła PSL Wiesława Wodę, dowódcę Wojsk Specjalnych RP, gen. Włodzimiera Potasińskiego. Rzeźba pomnikowa nagrobka śp. Marka Nawary, której autorem jest prof. Aleksander Śliwa, została nagrodzona w konkursie zorganizowanym przez Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie we współpracy z Fundacją im. Marszałka Marka Nawary. Prof. Aleksander Śliwa, w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych jest kierownikiem Katedry Rzeźby II (materiałowej). Prowadzi także pracownię rzeźby w drewnie. Urodził się w 1948 roku w Kozłówku. W latach 1967–1973 studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Dyplom z wyróżnieniem otrzymała w pracowni prof. Antoniego Hajdeckiego w 1973 roku. Uczestniczył w wystawach pedagogów ASP w Krakowie, w wystawach środowiskowych i ogólnopolskich. Brał udział w międzynarodowych sympozjach rzeźby w kamieniu i drewnie, m.in.: Niemczech (1988), Włoszech (1989), Estonii (1990), Finlandii (1991). Rzeźby plenerowe z cyklu Macierzyństwo (piaskowiec) znajdują się w Moskwie (1985), w Krakowie (1988), w Lipsku (1988). Podjął się realizacji wszystkich detali architektoniczno-rzeźbiarskich do Sali Konstytucji Zamku Królewskiego w Warszawie (1980). Inne realizacje artysty to: nagrobek rektora ASP Włodzimierza Kunza w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (2003), tablica przestrzenna na cokole w ogrodzie im. C. K. Norwida w XIII dzielnicy Paryża (2006), pomnik papieża Jana Pawła II w Stargardzie Szczecińskim (2006), tablica pamiątkowa „Od Dzieci Tułaczych” w Taszkiencie (2007), pomnik nagrobny Marka Nawary w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (2014). Otrzymał nagrody i wyróżnienia na wystawach zbiorowych oraz konkursach, m.in.: „Rzeźba Roku” (Kraków 1981, 1989), złoty medal na Międzynarodowym Biennale im. Dantego w Ravennie (1985), I nagroda w konkursie na popiersie Marii Dąbrowskiej w Krakowie, wyróżnienie w konkursie na pomnik Oskara Kolberga w Warszawie (1989), I nagroda w dziedzinie rzeźby w Olimpijskim Konkursie Sztuki w Warszawie (1988).